در زندگی مدرن، پلاستیک در همه جا وجود دارد. استفاده اولیه از آن به سال 1600 قبل از میلاد برمی گردد، در زمانی که دستان انسان لاستیک طبیعی را شکل داده و به اشیاء مفید مختلف در ماسوآمریکای ماقبل تاریخ پلیمریزه می کند.
استفاده و ساخت متنوع از بطری پلاستیکی و محصولات پلاستیکی در سال 1839 با کشف پلی استایرن (PS) و لاستیک ولکانیزه آغاز شد. تولید باکلیت که اولین پلیمر واقعا مصنوعی است در سال 1907 در بلژیک انجام شد، با این حال، تا سال 1930، باکلیت در همه جا به خصوص در صنایع مد، ارتباطات و برق و خودروسازی وجود داشت.
یک دهه بعد از آن شروع شد تا تولید جدیدترین وسایل پلاستیکی اشپزخانه آغاز شود و از آن زمان تاکنون به طور مداوم گسترش یافته است.
در سال 2008، تولیدی ظروف پلاستیکی سالانه در سطح جهان 245 میلیون تن برآورد شد. در حال حاضر، بسته‌بندی یکبار مصرف بزرگترین بخش است که تقریباً 40 درصد از کل مصرف پلاستیک در اروپا را به خود اختصاص می‌دهد، پس از آن کالاهای مصرفی، مواد برای کاربردهای ساختمانی، خودرو، برق و کشاورزی با 22 درصد، 20 درصد، 9 قرار دارند.
به ترتیب 6 درصد و 3 درصد. در سال 2015 تخمین زده شد که بالاترین میزان تولید در آسیا (با 49 درصد از کل تولید جهانی، با چین به عنوان بزرگترین تولیدکننده جهانی (28 درصد) و پس از آن آمریکای شمالی و اروپا با 19 درصد است. تولید، بقیه مناطق از اهمیت کمتری برخوردارند، هرچند نه لزوماً از نظر مصرف پلاستیک.
در سطح جهانی، تولید ظرف یکبار مصرف میوه در سال 2018 حدود 380 میلیون تن برآورد شد. از سال 1950 تا 2018، حدود 6.3 میلیارد تن پلاستیک در سراسر جهان تولید شده است که به ترتیب 9 درصد و 12 درصد آن بازیافت و سوزانده شده اند.
سالانه حدود 5 میلیون تن پلاستیک تنها در بریتانیا مصرف می شود که تنها حدود یک چهارم آن بازیافت می شود و مابقی زباله ها دفن می شود.
توسط محققان پیشنهاد شده است که تا سال 2050، اقیانوس ها ممکن است از نظر وزنی حاوی پلاستیک بیشتری نسبت به ماهی باشند.
سالانه حدود 500 میلیارد کیسه پلاستیکی مورد استفاده قرار می گیرد که حدود 13 میلیون تن از آن به اقیانوس ها ختم می شود و تقریباً 100000 جانوران دریایی را می کشند.
- منابع:
- تبلیغات:
